Het is weer voorbij, die mooie zomer. Hij begon zowat in mei. Dat is een songtekst van Gerard Cox.
Zo komen en gaan de seizoenen voorbij. Zo kan ik enorm genieten van een boswandeling, maar ook van een storm, een boek en een dekentje met een kop thee in mijn stoel. Lekker even wegdromen in het leven van een ander. De veranderende elementen in de natuur zijn prachtig om naar te kijken.
Deze veranderingen zie je aankomen, voel je aankomen en soms kun je het zelfs ruiken. Ik woon in de buurt van Hoogkerk en als ik de suikerbietenfabriek ruik, weet ik dat de herfst echt is begonnen en dat de Sinterklaastijd snel dichterbij komt.
Maar hoe doe je dat als je in de bloei van je leven bent, en je ziet het niet aankomen? Plotsklaps, ineens, bij donderslag bij heldere hemel. Alle vragen die dan bij je opkomen: eerst de emotionele rollercoaster (hoe en waarom?), en daarna de organisatorische rollercoaster. En hoe gaan we nu verder?
Op veel van deze vragen weet ik ook het antwoord niet, maar in de organisatorische rollercoaster kan ik u helpen. Mijn wensenboekje kan u daarbij ook een eind op weg helpen. Ik zal voor u een gids zijn die u door het bos helpt, als een soort boswachter. Iemand die u begeleidt. En zoals de geur van de suikerbietenfabriek weer voorbijgaat en na de storm de rust weerkeert, is het fijn dat er iemand naast u staat.